Facebook
Twitter
Google+
RSS
- Anasayfa
- Aleyna Gürsoy
Umut Umut Umut
Yazan insanlar umutsuzlukla umut arasında ki hüzün durumunu çok iyi bilirler. Bu hüzünler mi bizi kalem ve kağıtla birleÅŸtiriyor?
Neden sadece hüzünlü olduÄŸumuz zamanlar yazabiliyoruz?
Yazabilmek için mi hüzünler yaratıyoruz, yoksa hüzünlü olduÄŸumuz zamanlar da umutları yeÅŸertmek için mi yazıyoruz?
Sorularına verebilecek bir cevap var mıdır bu sonların içinde?
Ä°çimizin sesini susturan sessizlik bizi karanlık yollarda iz bulamaz bir insan yapıyor.
Bazen gittiÄŸimiz yollar kötüdür biliriz ama neymiÅŸ diye dönüp arkamıza bakmaya bile gücümüz yetmez.
Hayattayken ölü gibi yaÅŸamaya devam ediyoruz yinede sesimiz çıkmıyor. Umutsuzca geçen zamana ve kendimizin gidiÅŸine bakmakla geçiyor günlerimiz.
Bize uzanan elleri itip yerine kalemimizi alıyoruz elimize tek çareyi yazmakta mı buluyoruz?
Sahiden yüreÄŸimizi sağır eden neydi?
Ayrılıklar mı?
Mutsuz baÅŸlangıçlar mı? yada
Çıkmaz sokaklar mı?
Bunu siz seçin ve bir çözüm bulun. Kılınızı kıpırdatmadan sorunların kendiliÄŸinden çözülmesini beklemek, sadece yazıp içinize atmak sizden baÅŸkasına zarar vermez.
Bu sizin yolunuz, sizin hikayeniz.
Hikayesinin yarım kalmasını kim ister ki?
Her bitmez dediğiniz ayağa kalktığınız da son bulmadı mı?
UmutsuzluÄŸa düÅŸtüÄŸünüzde yeniden güneÅŸ doÄŸmadı mı?
ALEYNA GÜRSOY
