PROF. DR. MUAMMER AKSOY
1990 yılı 31 Ocak günü,
Ankara’da evinin önünde,
kurşunlanarak öldürüldü.
Yani o gün, işte bugündü.
Son yolculuğunda oradaydım,
tabutuna uzandım ve de ağladım.
Öldürülüşü, 1980 sonrasında ülkede,
siyasal cinayetlerin ilki, öncüsüydü!
Arkası da geldi, hiç kesilmedi çünkü.
Aynı yıl, gazeteci Çetin Emeç 7 Mart;
İlahiyatçı yazar Turan Dursun 4 Eylül;
İlahiyatçı Prof. Bahriye Üçok 6 Ekim.
Her birinin de katlediliş yılı,1990 yılı.
Katilleri o günden beri meçhulde kaldı!
Bitmek bilmedi, arkası geldi yine de.
Bu kez de 20 Eylül 1992 senesinde,
yazar, şair, gazeteci Musa Anter;
Uğur Mumcu 24 Ocak 1993’te.
1999 yılı sonbaharı 21 Ekim’de,
Prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı;
Diyarbakır Emniyet müdürü,
Gaffar Okan 24 Ocak 2001’de;
tarihçi yazar Necip Hablemitoğlu,
18 Aralık 2002’de, evinin önünde;
ve gazeteci yazar Hırant Dink de,
19 Ocak 2007’de gözler önünde…
Gerçek şu ki öldürülenlerin hepsi de,
Türkiye Cumhuriyeti ülkesinde,
İnsanlık-barış-kardeşlik derdinde.
Yaşam hakkı, toplum huzuru,
hukukun, adaletin peşinde.
30 yıl geçmiş Muammer Aksoy’un
katledilişinin bugün üzerinden;
31 Ocak 90, bir Ankara gününden.
O bir aydındır, o bir yurtseverdir;
o, kalpaksız kuvva yı milliyecidir.
61 Anayasası Kurucu Meclis üyesi,
Siyasal Bilgiler’de öğretim üyesi,
sonrasında da milletvekilliği ve
Ankara Barosu Başkanlığı ile,
Türk Hukuk Kurumu Başkanlığı ve
kurup, kurucu başkanlığını yaptığı,
Atatürkçü Düşünce Derneği
onun armağanıydı.
Muammer Aksoy, Cumhuriyetin
yetiştirdiği ilerici, halkçı aydını idi.
Aksoy, tam bu topraklarda filizlendi.
Bu topraklar hep bire beş- on verdi.
Lakin karanlık bir el var üzerinde ki;
nice filizlerimiz hep toprağa verildi.
Muammer Aksoy, meçhule giden,
Filizlerin, ne sonuncusu, ne ilki idi.
Katledilenler hep halkçı-ilericilerdi.
1990’la başlayan karabasan yıllarda
ilki o Prof. Dr. Muammer Aksoy idi.
Bir aydınlanmacı ve de Kemalist'ti.
Evinin önünde kurşunla katledildi.
Bu dizi, hep devam ede geldi.
Nice değerlerimiz yok edildi.
Öz yurdumuz bu topraklarda olacaksak;
bağımsız ve de kardeşçe yaşayacaksak;
ne vurulmak ne yanmak ne yakılmak!
Muammer Aksoy’a sevgiler buradan,
saygıyla; ne mümkün seni unutmak.
YAVUZ CEMİL YAVUZ