Bu haber 627 kere okunmuş. 13/08/2020

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

Nobel ödülü alan bir Kimya Profesöründen bahsedeceğim.

Ödül töreninden sonraki ilk dersinde öğrencilerinden birisi ona şöyle soru sorar:

-Efendim, Amerika'da 3000'den fazla kimya profesörü var; ama ödülü size layık görüp verdiler. Bunun sebebi ne?

Sizi diğerlerinden ayıran özellik neydi?

Profesörün cevabı şöyle olur:

-Doğrusunu isterseniz bunu anneme borçluyum. Çünkü ben küçük, gerçekten küçük bir öğrenciyken okuldan eve dönen arkadaşlarımın anneleri; "Söyle bakalım, bugün öğretmeninin sorularına güzel cevaplar verebildin mi?" diye soruyorlardı. Benim annemse bana; "Söyle bakalım bugün öğretmenine güzel bir soru sordun mu?" diye sorardı.

İşte beni farklı yapan bu oldu. Her zaman diğerlerinin sormadığı, soramadığı, sormayı düşünmediği soruları sordum ve sormaya da devam ettim.

Peki ya siz ne zaman bıraktınız soru sormayı,

Hayatla, kendinizle ilgili soru sormayı ne zaman bıraktınız?

Hayat sorulara "aman" diyecek kadar ciddi ve yine "aman" denilecek kadar da eğlenceli bir oyun.

Yeter ki doğru soruları sorun.

Belki de bugünün en güzel sorusu, şimdi sizin aklınıza gelen soru.

ALEYNA GÜRSOY