Bu haber 465 kere okunmuş. 14/10/2021

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

Günümüzde Pandemi ve geçim dertleri derken gerçekten bazı durumlarda pimi çekilmiş bomba gibi sert, mantık kabul etmeyen olaylarla karşı karşıya kalıp neredeyse hiç şaşırmayan bir toplum olduk gibime geliyor.Biz ve Ben kelimeleri yaşamda bir farkındalık yaşıyor gibi...

Orta Asya köklerimiz derken,yazıtlarından bazı alıntıları paylaşmayı düşledim:

* KUZU yavrusu dizlerinin üzerine çökerek annesini emer. KARGA yaşlı annesini besler... Bunun adı SAYGI ve VEFADIR... Ders alıp ona göre davranmaktır.

* HOROZ şafak vakti, gün doğarken öter. YABAN KAZLARI, her Bahar Kuzeye,Sonbahar Güneye doğru uçarlar. Bunun adı,Birlik,beraberlik ve SÖZ verip yerine getirmektir.

* YEŞİL ÖRDEK – YABAN KAZI ve KUĞU Eşini kaybettikten sonra başka bir eş bulmak istemezler.Bu örnek hareket SADAKAT olarak adlandırılır.

* Bir GEYİK büyük ve iyi bir otlağa rastladığında bütün gurubu oraya otlamaya davet eder. Ve paylaşır. KARINCA Yemek bulduğunda bütün koloniye oraya çağırır ve paylaşır.Bunun adı ADALET’tir

Eğer günümüzde bu erdemleri insanoğlu olarak kaybettiğimizi hissediyorsak, tekrar doğaya dönüp ders alma zamanı gelmiştir.(Yanan ormanlarda yok olan hayvanlar kadar,duygularımızda var.)

BENCE BU DUA’YI GÜNLÜK HAYATIMIZDA ”GÜNAYDIN” GİBİ TEKRARLAMALIYIZ:

“ALLAHIM, İLK ÖNCE DAĞA TAŞA VER,

ORMANLARA, HAYVANLARA, SUYA, VER,

ONDAN SONRA BİZ İNSANLARA,

ÖNCELİKLE,KAPI KOMŞUMA,MUHTAÇLARA VER,

KALIRSA EN SON BANA VER...”

HAŞMET DEMİRBİL