Bu haber 220 kere okunmuş. 24/01/2023

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

“Belki de her şeyi olduğu gibi kabullenip, olayları hayatı akışına bırakmak lazım. Zorlamak bazen çözüm değildir ve zorlanan hiçbir şey güzel değildir.”  TOLSTOY

22 Yıldır Edremit Körfezinde Sanat dünyası dostlarımızla çeşitli etkinlikler içinde bulundum, yazılar yazdım fakat bir şeylerin hep eksik oluşu, mis gibi yapılan sergiler etkinlikler,(Geçtiğimiz günlerde yine bir anma töreninde görüntü var. Âmâ beklenilen amaç, sonuç yok oluşuna hüzünlendim.) Söyleşi veya yeni insanlara tekrar, tekrar eskileri anlatıp, konunun değerini, amacı ve vefayı hissettirmekten yoruldum. Yaşın doğal gelişen Duygularımı, değişen toplum alışkanlıklarımı, piyasanın her gün değişen etiketleri gibi ancak kişilerin yanında her gün bulunma mecburiyetine göre değer verilen bir dünyada mıyız analiz etmek bu günlerde aklımı çok karıştıran duygular içerisinde olunca birazda gülme ihtiyacı hissederek Arşiv araştırmalarımda bir fıkra beni tebessüm ettirdi.

“Bir varmış, Bir yokmuş, evvel zaman içinde halkın arasında gezmekten hoşlanan Padişah yanına vezirini, de alarak gezintiye çıkmış, Gezi sırasında uzun zamandır hiç uğramadığı bir köye gelmişler. Harabe sayılabilecek bir evin önündeki taşa oturmuş örgü ören şirin bir kız görmüşler. Padişah kızın yanına yaklaşıp,

“Merhaba kızım Baban evde mi?” diye sormuş

Kız, “Babam evde yok, azı çok etmeye gitti.” Demiş.

Padişah, “Kızım annen evde mi?”

Kız, “Annem evde yok, oda biri iki etmeye gitti.” diye cevap verir.

Padişah, “Kızım evin çok güzel ama Bacası eğri.”

Kız,“Bacası eğridir ama dumanı doğru tüter.”

Padişah, “Sana bir kaz yollasam, yolar mısın?”

Kız, “İzniniz olursa en ince tüylerine kadar yolarım.”

Padişah kıza, “Öyleyse selametle kal” deyip veziri ile tekrar yola devam etmiş. Saraya varınca padişah vezirine sormuş, “Kız ile ne konuştuğumu. Cevaplarından bir şeyler anlayabildin mi?” diye sormuş.

Vezir, “Doğrusunu söylemek gerekirse Kız ile neler konuştuğunuzu anlamadım Padişahım.” Demiş.

Padişah, “O halde tez git öğren. Yoksa seni vezirlikten azlederim.” Demiş.

Vezir telaşla fırlamış saraydan, yolda giderken nasıl öğrenirim diye düşünürken,en iyisi kıza gidip ilk ağızdan bilgi almak daha yararlı olur diye kızın yanına gitmiş.

Vezir kıza, “Aman kız, hanım kız... Biz bugün biriyle seninle sohbet etmek için yanına gelmiştik, konuştuklarınız ne anlama geliyordu, onları bana bir deyiver. Dile benden ne dilersen.” Demiş.

Kız, “Konuştuklarımızı açıklarım ama her sorunun cevabı için senden on altın isterim.” demiş ve vezir kabul edince anlatmaya başlamış.

Kız, “O amca bana babamı sorduğunda “azı çok etmeye gitti” demekle babamın çiftçi olduğunu tarlaya tohum ekmeye gittiğini anlatmak istedim.”

Vezir on altını vermiş kız devam etmiş,

“O amca annemi sorduğunda “Annem biri iki etmeye gitti” demekle, annemin Ebe olduğunu doğum yaptırmaya gittiğini anlatmak istedim.” cevabıyla Vezirden on altın daha almış.

“-Amca “eviniz çok güzel ama bacası eğri” demekle benim güzel olduğumu ama gözlerimin şaşı olduğunu söylemişti. Bende “bacası eğridir ama dumanı doğru tüter” diyerek, şaşıyım ama iyi görürüm demek istedim.” cevabına vezir on altın daha verip, “Son bir sorum var.” Demiş,

“-Peki “Sana bir kaz yollasam yolar mısın?”ne demek.” deyince kız gülmeye başlamış, O kaz sizsiniz demiş bunları öğrenmek için onlarca altın verdiniz bana diyerek gülmeye devam etmiş.

HAŞMET DEMİRBİL