Bu haber 305 kere okunmuş. 19/07/2021

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

ULUSLARARASI SANAT VE DOSTLUK LOKOMOTİFİ USART DERNEĞİ

MODERN TEKNOLOJİDE KITALAR ARASI BERABERLİK SANAT İLE DOSTLUK VE BARIŞ FİLİZLERİNİ ÇOĞALTMASININ ÖNEMLİ BİR SEBEBİ, SANATÇI FARKLI BAKIŞ AÇISIYLA,HUZUR VERİCİ, ESTETİK GÜZELLİKLERİN FARKINA VARIP,DUYGULARIYLA BÜTÜNLEŞTİRİP ŞEKİLLENDİRDİKTEN SONRA PAYLAŞIMI ÖN PLANDA TUTMASIYLA POZİTİF ENERJİ DAĞITAN SEVGİ YUMAĞI OLMA ÖZLEMİ İÇİNDE AYRICALIKLI KİŞİLERDİR…(SANATLA UĞRAŞANLAR…)

Covit-19 yani Pandemi günleri, belli bir sağlık nedeni yasaklar,modern teknoloji aracıyla, Sanatı Resim,Heykel, Fotoğraf ile bütünleşmiş kişiler eserlerini İnternet üzerinden farklı günleri kutlamak ve paylaşım amacıyla tüm dünya ülkelerine iletişim kurarak farklı bir barış ve huzur ortamı yarattılar.

Önceki yıllarda belli bir salonlarda,genelde aynı kentin biz bize dediği sanatçı dostları ile sergiler açılır, kokteyller verilir veya şehirlerarası seyahatlar yapılırdı. Şimdilerde ufuk çizgisi Tüm dünya sanatçılarını çok sık bir araya toplayan farklı sergilerle yeni dostluklar kurmayı gerçekleştirdi.(Bu dönem çok sanat eseri üretildi, paylaşmak gerek.)

Bu konuda kendinden en çok haber kaynağı gerçekleştiren bir dernek USART(Uluslar Arası Kültür Sanat Topluluğu ve Sağlık Eko Turizm Derneği ve Kurucu Başkan Ressam Hülya Gülmez, sözü kendisine bırakırsak: “Yıllarca Mersin de Toroslar Belediyesi personeli olarak Resim Eğitmenliği yaparken, Türkiye’deki sanatçı dostlarımızı bir çatı altında toplamayı KREATÖR olarak ilke edindim. Akdeniz sahillerinden sonra Ege ve tüm Türkiye sanatçı dostlar ile iletişim kurdum. Turizm ve sanat gezi günleri gerçekleştirirken Pandemi gezilerimizi sınırladı fakat dünyaya açılan bir pencere oluştu. İlk olarak “Sağlıkçılara Vefa “sergisi duyurularımıza yurt dışından katılımlar başladı. 19 Mayıs nedeniyle “BİZ RENKLERİMİZİ MUSTAFA KEMALİN GÖZLERİNDEN ALDIK” yurt dışı katılımlar müthiş oldu. Bu defa Barış konusunu simgeleyen KIBRIS konusunu gündeme getirdik. (Bir KORE savaş destanımızı-Alpaslan MALAZGİRT savaş anılarını hatırlayıcı sergilerde planlamayı amaçlıyoruz.)

Kıbrıs Rum tarafı 1960-1970 yılları arasında Kıbrıs’ta savaş ateşini yaktı. Amaç Kıbrıslı Türkleri adadan çıkarmak ve bu toprakları Yunanistan’a bağlamaktı. Yıllarca süren bu İşkence ve ölüm anılarının acı günleri Türk halkı ve siyasetçileri harekete geçirerek, Barış amaçlı Birleşmiş Milletler devletleriyle görüşmelere başladı fakat çözüm bir türlü gerçekleşmiyordu.Nihayet 20 Temmuz 1974 tarihinde Başbakan Bülent Ecevit “AYŞE TATİLE ÇIKSIN” parolasıyla Kıbrıs harekatını Silah ve Teknoloji imkanların yetersizliğine bakmadan,BARIŞ amaçlı harekete geçen TSK kod adı ATİLLA HAREKATI parolasıyla Kıbrıs çıkartmasını gerçekleştirdi. Sayın Ecevit “Bizler savaş için değil Barış için, Adada yıllarca kardeşçe yaşayan Türk ve Rumlar arasında huzur ve Barışı getirmek amacıyla adaya gidiyoruz” diye açıklama yapmıştı. 16 Ağustos 1974 de Birleşmiş Milletlerde devreye girerek ATEŞKES ilan edildi. Tüm Türkler kendi sınır bölgeleri içinde güven,barış,huzur sağlanmış oldu.(RAUF DENKTAŞ ve BÜLENT ECEVİT unutulmaz)

“YURTTA BARIŞ,DÜNYADA BARIŞ” Sanat dostluklarla bir kez daha dikkati çekti. Kıbrıs sergimize özellikle Yurt dışından her ülkeden katılım gerçekleşti.150 sanatçının eserleri Türkiye,Bulgaria,Russia,USA,Azerbeycan,İran,Vietnam, Tayland,Yunanistan,Ukraine,Kosova,Korea,Singapore Ülkelerinden gerçekleşti. Sergiye katılımları nedeniyle birer teşekkür belgesi ve Plaket hazırlıklarımız tamamlandı. İnternet gösterisiyle de Tüm dünya ülkelerinde Türk bayrağımızın dalgalanmasının gururunu yaşayacağız.Barış ve dostluğu anlatan Nazımın şiirini paylaşmak isterim:

“Yaşamak Şakaya gelmez /Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın /Bir Sincap gibi mesela /Yani yaşamanın dışında ve ötesinde bir şey beklemeyeceksin /Yani bütün işin gücün yasak olacak /Yaşamayı ciddiye alacaksın / Hem de o derecede, öylesine ki / Mesela kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda / Yahut kocaman gözlüklerin / Beyaz gömleğinle bir laboratuvarda / İnsanlar için ölebileceksin / Hem de yüzünü görmediğin insanlar için / Hem de hiç kimse buna zorlamamışken/ Hem de en güzel en gerçek şeyin / Yaşamak olduğunu bildiğin halde / Yani öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı / Yetmişinde bile, mesela Zeytin dikeceksin / Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil / Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için / Yaşamak yani ağır bastığında...” Nazım Hikmet Ran

HAŞMET DEMİRBİL