Bu haber 266 kere okunmuş. 08/08/2022

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

Geçmiş yüzyıllar insanın dış yaşamda birebir var olduğu ve teknolojik yardımın olmadığı bir dönemdi. Bu dönemde insanoğlu büyük meydan okumalar ile her an karşılaşabiliyordu. Bundan dolayı ise her an tetikte olmaya gereksinim duyuyordu. Karşılaştıkları zorlu olayların üstesinden gelebilmek için korkularını bastırmayı ve kaçmak yerine genellikle savaşmayı tercih ederlerdi. Bu geçmiş yüzyıllarda hayatta kalabilmek için zaruri bir durumdu. Bu dönemde yaşanmış olan olumsuz olaylar sonrasındaki korku, kaygı vb. durumlar. Yüzyıllarca insanların bilinçdışında birikti. Nasıl ki insanların bilinçdışı varsa toplumunda bir bilinçdışı vardı. Neticesinde yüzyıllardır insan bilinçdışında baskılanan bu korkular toplum bilinçdışını etkilemeye başladı. Neticesinde 2000’li yıllardan itibaren ebeveynler üzerinde bu korkular etkili olmaya başladı. Ebeveynler çocuklarına karşı anlam veremedikleri bir şekilde titizlenmeye başladılar. Bu durumu yıllarca kirletilen denizin içindeki pislikleri yıllar sonra dışarıya müsilaj olarak kusmasına benzetebiliriz. Kainat enerji üzerine kurulu olduğu için geçmiş dönemde baskılanan korku vb. negatif enerjiler çağımızda kusulmaya başladı. Çağımız gerçek manada bir korku çağına dönüştü. Bu durumun yaşanması insan ve toplum bilinçdışında daha fazla baskılanabilecek yer kalmadığına işaret ediyor. Ebeveynlerimizde araba yoldan çıktı ve doludizgin bir şekilde uçuruma sürüklenmeye başladı. Bir el freni olmazsa bu kamyon uçurumdan aşağı düşecek. Birey ve toplum bilinç dışının sağlıklı bir şekilde boşaltılarak, tekrar ebeveynlik aracımızın yola döndürülmeye ihtiyacı var. Uzmanlar olarak bu konuda ebeveynlere ve topluma el freni olmamız gerekiyor. Bu yazının yazılma amacı da toplum nezdinde korkularımız ile ilgili bir farkındalık oluşturmaktır.

MEHMET ÇAĞ

PSİKOLOG