“Taşra” sözcüğü,

eskilerden kalmadır.

Ülkenin başkentinin

dışında kalan yerlere,

“taşra” denilirken, bugün

“yerel” sözü kullanılmakta.

“Taşra” sözcüğü, merkezden

çok yönlü uzaklığı hatta çeşitli

olanaklardan yoksun olmayı da

anlatmakta.

Biraz da yetersizliği, eksikliği,

geriliği de yansıtmakta.

“Taşralılık” ayrıca görgü,

bilgi ve kavrayış yönünden,

hem çoraklığı, hem kısırlığı,

hem de darlığı barındırmakta.

Bugün “taşralılık” vizyonsuzluk,

bütünü görememe; derinliksiz,

sığ, geniş olamama, dar bakma,

bütünü parçaya feda edebilme,

küçük, anlık çıkar hesapları ile

davranma gibisinden tutumları,

olaylara-durumlara kurnazlıkla

yaklaşmayı tanımlamak için

kullanılmakta.

“Taşra”da herkes birbirileriyle,

her zaman yüz göz olduğundan,

değer verme ve değerli bulma

konusu, çok kolay aşınmakta.

Her gün görüp yüz göz olunan

kişinin var olan yetenekleri ve

yeterlilikleri, özgün nitelikleri,

yararlanılabilecek özellikleri,

kolaylıkla örselenebilmekte;

görmezden gelinebilmekte.

İpe sapa gelmez ve sıradan,

enti püften kimi noktalar,

yerelde topa tutmak için,

yeterli  görülebilmekte!

Taşrada şahsiyet yapılır.

Araba, atın önüne konulup,

her şey kişisel yaklaşımlarla

değerlendirilerek, toplumsal

yarar ötelenebilmekte.

Kişisel öncelikler, her türlü

toplum çıkarının önüne

geçebilmekte.

Parçalar kolayca bütüne

feda edilebilmekte.

Saygı ve saygınlık yerini,

kafakola terk edebilmekte.

Hesaba almama, kuyusunu

kazma en yaygın yaklaşım

olarak sürdürülebilmekte. 

Bu siyaset tarzı için neden

“kasaba politikacılığı”

denildiği çok kolayca

anlaşılabilmekte!

Bir de yanı sıra,

“siyaset esnaflığı”

bile denilmekte!

“Taşra” siyasetinde düşünceler,

ilkeler yerine, günlük hatta anlık

ilişkiler çok şeyi etkileyebilmekte.

Anlık, sıradan vb kimi ilişkiler bile

çok şeyi belirleyici olabilmekte.

Nitelikli, kaliteli nice şahsiyet;

sıradan hasetlik, kıskançlık ve

çekememezliklere kolayca

kurban edilebilmekte.

“Taşra” siyasetlerinde,

kimin, neden kiminle

olduğu; kim, kime neden

karşı; kimin neden yanında

olduğu pek bilinememekte.

Küçücük çıkarlar, kaprisler,

derhal öne geçebilmekte.

Çapsızlık çok kolayca

prim yapabilmekte.

“Kalite kontrol”

terk edilmekte.

Taşra siyasetinde,

bir kısır döngü ki,

başı döndürmekte!

Nitelikli olanlara önce

içerden ateş edilmekte;

itibarlar iğdiş edilmekte.

Hep bir “kafadarlar grubu”       

her nasılsa bir araya gelmekte;

vasat özellik, esas olabilmekte.

Bu durum böyle sürüp gitmekte.

Bu “taşra” siyaseti öyle bir şey ki;

değeri görmemek için direnmekte.

Büyüsü bozulup eskiyinceye kadar,

uzaktan gelene sahte öncelik verilip;

önüne de kırmızı halılar serilmekte!

Kısa vadeli sonuç peşinde olanlar,

bir anda şöhret ilan edilebilmekte!

Nitelikliler ise gürültüye gitmekte!

“Taşra”nın siyaset değirmeninde

çark, işte hep böyle dönmekte.

Arslan, kediye hep ezdirilmekte!

İşte böyle!

Taşradaki tarz-ı siyasete,

bu ve benzeri nedenlerle

“kasaba politikacılığı!”

“siyaset esnaflığı” da

denilmekte.

Taşrada tarzı siyaset,

işte böyle arz-ı endam

eylemekte!

Böyle sürüp gitmekte!

Durum vaziyeti şimdilik,

böyle ifade edilebilmekte!

YAVUZ CEMİL YAVUZ