Bu haber 619 kere okunmuş. 27/02/2020

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

Tarih, bundan tam 90 yıl öncedir.

Bilenlere sevgi, bilmeyenlere bilgi,

bilmezden gelenlere de sitemdir.

Tarih 6 Şubat 1923.

M. Kemal, Balıkesir’dedir.

O gece Balıkesir’de kalır;

7 Şubat günü  öğleyin de,

Zağanos Paşa Camii’nde

bir mevlide katılır.

Mevlid sonunda minbere çıkar;

tarihe “Balıkesir Hutbesi” olarak

geçen o ünlü konuşmasını yapar:

"Ey Millet!

Allah birdir ve büyüktür.

Sevgisi ve iyiliği üzerimize olsun.

Sevgili Peygamberimiz, Cenabı Hak

Tarafından, insanlara dini gerçekleri

duyurmaya memur ve elçi seçilmiştir.

Dinimiz en son, en mükemmel dindir.

Çünkü akla-mantığa ve gerçeğe

tamamen uygundur.

Arkadaşlar;

Hazreti Peygamber´in mübarek

yolunda bulunduğumuz bu dakikada,

milletimizin bugününe, geleceğine ait

konuları milletimizle görüşmek için

burada Allah’ın huzurundayız.

Bana bunu sağlayan, Balıkesir´in

dindar ve kahraman insanlarıdır.

Bundan dolayı çok memnunum.

Büyük sevap kazanacağımı

ümit ederim.

Efendiler!

Burada din ve dünya için,

geleceğimiz ve bağımsızlığımız için,

özellikle egemenliğimiz için neler

düşündüğümüzü ortaya koyalım.

Ben burada, yalnızca ve sadece

kendi  düşüncemi  söylemekle

yetinerek  kalmak  istemem.

Sizlerin de ne düşündüğünü

anlamak, bilmek isterim.

Milli amaçlar, milli irade yalnızca

tek bir kişinin düşünmesinden değil,

milletin bütün kişilerinin arzularının,

emellerinin sonuçlarından oluşur.

Sizlerin de benden ne öğrenmek,

bana ne sormak istiyorsanız

serbestçe sormanızı isterim.

Efendiler!

Hutbe topluma hitap etmek,

yani topluma seslenmek demektir.

Hutbenin anlamı budur.

Hutbeden başka anlamlar

çıkarılmamalıdır.

Hutbeyi söyleyene yani

seslenene hatip denir.

Söylediği de hutbedir.

Biliyoruz ki, Peygamber’imizin

hutbelerinde söyledikleri, o günkü

sorunlar ve sosyal konularıdır.

Halkı aydınlatmak ve doğru yolu

göstermek için milletin lideri olan

kişinin, halka doğruyu söylemesi,

halkı dinlemesi ve halkı

aldatmaması şarttır.

Halkı, genel durum hakkında

bilgilendirmek çok çok önemlidir.

Çünkü, her şey  açıkça  söylendiği

zaman halkın zihni, faaliyet halinde

bulunacak, iyi-doğru şeyleri yapacak

ve milletin zararına olan şeyleri

reddederek,şunun veya bunun

arkasından gitmeyecektir.

Ancak geçmişte millete ait olan

işleri milletten hep gizli yaptılar.

Hutbelerin, halkın anlayamayacağı

bir dilde  yapılması, halkı  halife ve

padişah sıfatını taşıyan despotların

arkasından köle gibi gitmeye

mecbur etmek içindir.

Oysa hutbede verilmesinde amaç,

halkın aydınlatılması ve de ona yol

gösterilmesinden başka şey değildir.

Burada söylenenlerin bilimin-fennin

gerçeklerine ve günün gereklerine

uygun ve Türkçe olması gerekir.

Aksi  takdirde de halka  yönelik,

yanlış ifadeler kullanılmış olur…”

Hoş gelişlerin ola,

Mustafa Kemal Paşa!

Adın yazılıdır, toprağa da taşa da…

YAVUZ CEMİL YAVUZ