- Anasayfa
- sevtap karagöz sönmez
“KOVİDLİ GÜNLER”
Ben tamda ‘Bana bişey olmaz!’ diyenlerdenim. Evet çok yanlış ama çoğumuzda aynı değil miyiz?
Başımıza gelmeden sanki biz bu dünyada özel kalkanlarla korunuyormuşuz gibi hissetmez miyiz?
Öyle böyle derken onca gezip tozmama (Dikkatsizce değil ama daha izole ve açık alanlarda) rağmen başladığı günden beri uğramayan ‘Kovid’ okulların açılmasıyla daha 1. ayı yeni bitirmişken çocukların bir birine bulaştırması sonucu kendimizi karantinada buluverdik. Biraz ateşle baş gösterince testimizi olduk ‘pozitif’ sonucuyla tanıştık.
Burada en doğru durum ev halkının aşılı olması oldu. Evet çok şükür ayakta normal bir grip seyrinde atlatıyoruz. Çocuk 2 günde tam enerji ile evi talana başladı. Bizde olmayan enerji ile bizde ona yetmeye çalıştık. Tabi ki ‘online eğitim’ devreye girdi. Üzerine eğitim ve ders stresi eklendi. En sıkıntılısı da kapanıp kalmak oldu da bütün derdimiz bu olsun.
Ne kadar basit bi dert olsa da malum ara ara kapanmalara alışmıştık ama bünye çabuk adapte oluyor özgür olmaya, hemen virüsü unutup sağlıklı günlerde ki gibi yaşamaya alışıyor insan, birden umulmadık hastalık başa gelince de depresyon kaçınılmaz oluyor.
Geldi geçiyor diyelim, zor durumda, hastahane ortamında olanlara şifa dileyelim. Zaten ilaç verip gidiyor gelen daha da kendi kendini dinleyip duruyorsun. Fenalaşmadan ne seviyede olduğunu bilmiyorsun. Allah tüm dünyanın yanında olsun. Şu malum hastalık silinip yok olsun.
Sevtap Sönmez