Bu haber 446 kere okunmuş. 16/05/2023

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

Tee böyle yalanıyorsun doyunca.

Çünkü ben anneyim anne kuru mamayla olmam, kölem iyi baksın ki sütüm olsun.

Sabahın köründe çalarım kapısını çünkü yelpaze tuyruk kumrudan öğrendim.

Napim midem kıyılıyor sabaha kadar, anneyim ben anne kuzularım emecek ki büyüsün.

Neyin uykusu bu kalkıp versin iste yoğurt, süt ne varsa sanki mangalda pirzola istedik.

Laf aramızda yan binanın balkonuna doğum yaptım, sizden tatlı olmasın ya da olsun canım ne de olsa benim kuzularım dört tane bebiş yaptım.

Az buçuk büyüyene kadar fatoş bile bilmiyordu yerimi karnımı doyurup kaçıyordum.

Bir gün bir patırtı bir kütürtü fatoş koştu bir de ne görsün erkek kedi,yok. Kumru değil canım.

Kumru yelpaze olduğu kadar da tıl kuyruktur bakmayın esip gürlediğine korkar benden.

Çünkü fatoş hep ona kızar

Niye?

Çünkü ben anneyim.

Neyse ama birşey göremedi, yarım saat sonra bir patırtı kütürtü yine koştu fatoş, yani koştu dediysek lafın gelişi yürüdü işte.

Yine bir şey göremedi.

Sonra benim kuzuların sesleri gelmeye başladı ama yerlerini yine tespit edemedi.

Ben de çok korkuyorum tabi, korkumdan yavrularımın yanına bile gidemiyorum.

Öyle bakıyorum.

Çünkü erkek kedilere olduğu kadar insanlara da güvenmiyorum.

Derken karar verdim artık orada duramam.

Yavrularımı taşımalıyım.

E fatoştan da bu kadar ilgi gördüysek.

Nereye?

Tabi ki fatoşa?

Ben bu kadar ilgiyi alakayı görmüşüm durur muyum?

Baktım fatoş evde yok.

Çalıştır sarıkız saksıyı, pardon kafaydı o. hemen bir plan yaptım.

Gittim yavrumun birini getirdim ikinciyi de pencerenin önüne koydum.

Ki girecek delik arıyorum ama kapı kapalı.

Tam da o ara  fatoş gelmesin mi!

Tabi çok şasırdı demiyeyim de çok korktu.

Çünkü niye?

 Başına kalacağım diye.

Ben hemen bütün oyunculuğumu üstlenerek ikinci plana geçtim.

Tuttum kuzumu ensesinden koydum fatoşun önüne bu tedi buraya girecek dedim. Baktım hala aval aval bakıyor.

Neyini anlamadın yahu?

Beni içeri alacaksın.

Başladım ben bir yavruma bir fatoşun gözlerinin içine içine bakmaya .

Benim camın önündeki yavru şaşkın şaşkın baka dursun, kalan iki yavrum kahramanlarım basıyor çığlığı e tabi buna yürek dayanır mı?

Ki fatoş dayansın.

Baktım tıpış tıpış indirdi yelkenleri suya.

Haydeee dedi de hayde git getir kalanları da.

Ben durur muyum?

Yoook!

Hemen koştum diğerlerini de taşıdım tek tek.

Ben bir kenarda yavrularımla beklerken gitmiş bu koli bulmaya gelmez.

Hemen bakındım şööyle nerede rahat ederim, neresi konforlu diye.

Boş oda hepi topu bir çekyat bir de kitaplık.

Tövbe komşunun balkonunda bile daha çok esya vardı.

Baktım çekyatın astarı yırtık taşıdım yavrularımı Allahtan çul çaput bir şeyler varmış.

Bir güzel uzandım kuzular mutlu ben mutlu.

Biraz sonra geldi nerdesiniz diye sesleniyor.

Biz de tık yok.

Ama arıyor benim bu yaramazlar çok korktu ya tabi başladılar mızıklamaya o da bizu buldu.

Yoksa daha çok  arardı.

Başladı yok efendim oraya değil buraya yatacakmışız.

O koliye koydu ben çekyatın altına taşıdım.

O koliye ben çekyatın altına.

Derken neyse ben ikna oldum.

Baktım bu köle iyi zarar gelmez o kadar uğraştı bana kapısını açtı üzmeyeyim dedim.

Nasıl ama?

İyi etmiş miyim?

Zaten ne işe yarıyorsunuz bu dünyada? Bari bize bakın da az buçuk insan kalırsınız belki.

İşte o gün bu gündür fatoşun misafiriyiz.

Herkese günaydın tabi kölem en çok da sana günaydın seni seviyorum.

Sarıkız.

Imsulã

FATMA AKER