Bu haber 1039 kere okunmuş. 05.03.2017 Pazar 09:59

Paylaş Tweetle Paylaş Yorum Yap

Çanakkale’de İntepe mevkiinde 17 GZ 711 plakalı aracın şoförü direksiyon hakimiyeti kaybetmesi sonucunda araç takla atarak karşı şeride oradan da yol kenarında bulunan tarlaya düştü. Araç içerisinde Çanakkaleli Duayen Gazeteci Orhan Mutay'ın da olduğu ve olay yerinde hayatını kaybettiği öğrenildi.

Çanakkale yönünden İzmir istikametine doğru yol alan Çanakkaleli Duayen Gazeteci Orhan Mutay’ın da içerisinde bulunduğu, 17 GZ 711 plakalı otomobil, şoförü olan Mahir Binzet'in direksiyon hâkimiyetini kaybetmesi sonucu takla attı. Takla atan otomobilin karşı şeride geçerek oradan da tarlaya yuvarlandığı öğrenildi. Kazayı gören vatandaşların haber vermesi üzerine polis ekibi 112 acil ekipleri ve itfaiye olay yerine geldi. Araç içerisinde sıkışan Mahir Binzet ve Gazeteci Orhan Mutay, itfaiyenin büyük çabası sonucu araçtan çıkarılırken; Acil Servis ekiplerinin tüm müdahalesine rağmen Gazeteci Orhan Mutay’ın olay yerinde yaşamını yitirdiği öğrenildi. Araçtan çıkartılan Mahir Binzet'in ise ağır yaralı olduğu ve hastaneye kaldırıldığı öğrenildi.

Sosyal Medyadaki son paylaşımı; "TOPARLAN EY RUHUM GİDİYORUZ.. ER YADA GEÇ.."

Erol Simavi döneminin Hürriyet Çanakkale Muhabiri, rahmetli gazeteci Turhan Narler’in yanında çalışan yılların gazetecisi Orhan Mutay (53) son olarak Çanakkale Olay Gazetesi kadrosundan emekli olmuş ve Kepez Beldesi’ne yerleşmişti. Öte yandan, Orhan Mutay'ın sosyal paylaşım sitesindeki son paylaşımı ise, adeta kazanın önceden içine doğduğunu gösteriyor. Mutay, dün sosyal paylaşım sitesinde kendi fotoğrafını paylaşarak, "Toparlan ey ruhum, gidiyoruz. Er ya da geç. Vakti, saati geldiğinde sen yukarı, bense aşağı" notunu paylaşmıştı. Körfez Star Gazetesi olarak, Duayen Gazeteci Orhan Mutay’a Allah’tan rahmet, sevenlerine ve yakınlarına baş sağlığı dileriz.

Gazeteciliğin ne kadar zor olduğunu anlatan bir yazı

Çanakkale’de yıllarca beraber çalıştıkları Doğan Haber Ajansı Büro Şefi Burak Gezen kazanın olduğu gün Gazetecilik mesleğinin ne kadar zor olduğunu, telsiz anonsundan geçen herhangi bir kazaya haber yapmak için gidip, daha sonradan kazada yaşamı yitiren kişinin Meslektaşı, Gazeteci Orhan Mutay olduğunu öğrendiğinde sosyal medya hesabından yazdığı yazı herkesi duygulandırdı.

“Telsizden geçen bir anons... 'Kazada araç içinde sıkışanlar varmış... Acil olarak kaza kırım aracı ve ambulans bekleniyor...' Gazeteci refleksiyle fırladık bürodan. Daha olay yerine varmadan bir anons daha.. 'Otomobildeki iki kişiden biri çıkarıldı, ambulans yaralıyı alıp yola çıktı. Otomobildeki diğer kişi eks...' Her zaman yaşadığımız aynı duyguyla, 'Yazık' diyerek olay yerine varmak için yolumuza devam ettik. Karşılaştığımız manzaraya bakılınca...Kazanın oluş şekli akıl alabilir gibi değildi. Çekimlerimizi yaptık. Bilgileri aldık. Yaralı olan sürücünün adı belliydi. Ancak otomobilin içinde yaşamını yitiren kişinin kimliği olay yerine gelecek savcının incelemesinden sonra belli olacaktı. Üzerinden kimlik çıkarsa tabi ki... İyice baktım otomobil içindeki cansız bedene... Yüzü örtülüydü. İsmini bilmediğimiz gibi simasını da görmedik... 'Belli olunca ismini alırız' diyerek diğer gazeteci arkadaşlarla döndük ofislerimize. Haberlerimizi yazdık, fotoğraflarımızı, görüntülerimizi geçtik. Ancak önemli bir eksiklik vardı haberde. 'Kazada ölen kişinin kimliği henüz belirlenemedi demiştik...Haberi geçtikten kısa süre sonra bir gazeteci arkadaşım telefonla aradı. 'Duydun mu Orhan Mutay'ı? diye sordu. Kötü bir şey olduğunu ses tonundan anlamıştım. Yok duymadım, ne olmuş' diye sordum. 'Kazada vefat eden oymuş. Bir araştırsana, gerçekten doğrumu?' dedi. Olay yerinde yüzü örtülü olan cansız bedenin yana doğru sarkan koldaki mont gözümün önüne geldi. O montun rengi bana yabancı gelmiyordu. Bir yetkiliyi aradım, teyit etti. Meğer haberde eksik kalan; Çanakkale'nin en eski ve deneyimli gazetecilerinden, meslektaşım, ağabeyim, vefalı ve onurlu insan Orhan MUTAY'ın adıymış... O mont ve rengini nereden hatırladığım gerçeğiyle karşı karşıya kalınca büyük bir şok yaşadım...

Hemen aklıma, Orhan ağabeyimizin biz daha çaylak bir gazeteci olduğumuz dönemlerde anlattığı, Asteğmen olarak yaptığı askerlik anıları geliverdi. Bir de hiç fena sayılmayacak kadar iyi konuştuğu İtalyancası... Askeriyede kalıp daha iyi bir yaşam koşuluna sahip olabilecekken, o gazetecilik ideali için mesleğe geri dönmüştü... İyi de bir gazeteciydi. Emekli olduğu günlerde karşılaşmıştık. Onca yıllık cefadan sonra sefa süreceği günler gelmişti belli ki... Yüzü gülüyordu... Son günlerde ise sosyal medya hesabından sık sık kısa şiirler paylaşıyordu. İlgiyle okuyor ve 'beğen' tuşuna basıyordum her defasında... Son paylaşımı ise 'Vakit erken değil mi?' yorumlarının yapılacağı kadar ilginçti. Gerçekten de vakit daha çok erkendi!!! Ama tabi ki Takdiri İlahi..." Haber: Pervin BÖLÜKBAŞI